Friday, June 22, 2012

ආදරය සහ ජීවිතය!

                        ආදරය..........! කවද කතා කරලා ඉවර කරන්න පුළුවන් දෙයක්ද? 
කෙනෙක් කියයි "ආදරය හරිම සුන්දරයි, ආදරේ නැතිතැන ජීවිතයකුත් නෑ" කියල. ඇත්ත! පුංචි කාලේ ඉඳල කෙනෙක් ලොකු මහත් වෙලා අන්තිමේ පොලවට පස් වෙනකම්ම හැම කෙනෙක්ම කොච්චර ආදරේ ලබනවද?...  

                       මුලින්ම අම්ම තාත්ත, සහෝදර සහෝදරියෝ, ඊට පස්සේ නෑදෑයෝ, යාළුවො,... තවත් ටික කාලෙකින් තමන්ගේ ජීවිතේට ඉතා සුවිශේෂ වුන අදරවන්තියක් හෝ ආදරවන්තයෙක්ගෙන ලබන ආදරේ..තවත් ටික කාලෙකින් තමන්ගේම දරුවෝ,,
මේ හැම තැනකම තියෙන්නේ ජිවිතේ ජිවත් කරවන ආදරේ.....


මේ දේවල් ටික ඔහේ කියාගෙන ගියේ කල්පනා කරද්දී ආපු හැඟීම් නිසා.. ආදරයේ සුවිශේෂත්වය දැනුන මොහොතක..

පුරා වසරක් මා සමග අත්වැල් බැඳ ආදරය,දුක,සතුට,සිනහව,කඳුල... හැමදෙයක්ම රඳවාගෙන පැමිණි එක් සුවිශේෂී අයෙකු වෙනුවෙන් මේ සිතුවිල්ල ආදරයෙන් පුද කර සිටිමි! :)

සොඳුරු සිනහවෙන් මුවග සරසා..
කෙමෙන් පා තබා මා වෙත..
පැමිණියා නුඹ මදකුදු පමානොව..

ඝන අන්ධකාරයෙන් වෙලෙමින් තිබූ...
නිහඬ නිසල ජිවිත නිවහන...
එලිය කරා නුඹ එක් රාත්‍රියක..

සදා නොවෙනස් බැඳීම් ගොන්නක්..
මා වෙත තබා නිහඬවම..
බලා සිටියා නුඹ වසාගත් දෙනෙතින්...
සුපුරුදු සිනහවෙන් මා සනසා..

ආදරෙයි මං හැමදාමත්...
<3



කුමුදුනිය ඔබයි මගේ-
කුමුදුනිය ඔබයි මගේ
පිපුණු හද විලේ කුමුදු මල මගේ 
නැගුණු සඳ ඔබයි රැයේ අඳුරැ විජිතයේ
සඳ එලිය වගේ සඳවතිය මගේ

අඳුර මැද සැරූ ඔහේ ලපටි සිත මගේ
එලිය දුටිමි නතර වී කැල්ම ඔය නෙතේ
මුලු ලෝකෙම මගේ මැයි මට දැනුනේ ලඳේ
සිසිලයි ඔබේ සෙනේ වදන් ඇසූ ඒ දිනේ
සඳ එලිය වගේ ලැබූ ඔබේ සෙනේ

කුමුදුනිය ඔබයි මගේ................ 

මිහිර පැතූ මිහිරියේ සුවඳ කුසුමියේ
සිටිනවිටදි ඔබ ලගින් සිත නිවී සැනේ
දිවිගිම් නිවේ ඉතින් මගේ නිසා ඔබ ප්‍රියේ
භව භව පුරා සරමි නෙතින් පතමින් ඔබේ සෙනේ
සඳවතිය සොඳුරු විජිතයේ

Post Comment